i
Propafenon:
- silnie blokuje szybkie kanały sodowe,
- bardzo słabo blokuje kanały potasowe,
- bardzo słabo blokuje kanały wapniowe,
- średnio blokuje receptory beta 2-adrenergiczne.

Propafenon:
- działa chronotropowo ujemnie,
- działa dromotropowo ujemnie,
- działa inotropowo ujemnie,
- słabo działa batmotropowo ujemnie.

Propafenon:
- zwalnia przewodzenie dodatkowym szlakiem przedsionkowo-komorowym.

Propafenon:
- działa hipotensyjnie.

Propafenon jest stosowany:
- w przerywaniu napadów migotania przedsionków serca,
- w zapobieganiu napadom tachyarytmii nadkomorowej,
- w zapobieganiu napadom częstoskurczu przedsionkowo-komorowego.

Propafenon nie jest stosowany:
- w przerywaniu napadów tachyarytmii komorowej,
- w zapobieganiu napadom tachyarytmii komorowej.

P/wskazaniami do podawania propafenonu są:
- choroby przebiegające ze skurczem oskrzeli,
- znaczna bradykardia,
- choroba węzła zatokowego,
- blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia,
- istotne zaburzenia przewodzenia śródkomorowego,
- niewydolność serca,
- znaczna hipotonia,
- myasthenia gravis,
- dyselektrolitemia ( szczególnie hipokaliemia ),
- nadwrażliwość na lek.

Skuteczność propafenonu:
- w przywracaniu rytmu zatokowego u chorych z napadem migotania przedsionków wynosi 68%,
- w utrzymywaniu rytmu zatokowego u chorych z napadowym migotaniem przedsionków serca wynosi 30-75%.

Skuteczność propafenonu w dawce 600 mg/d:
- w utrzymywaniu rytmu zatokowego u chorych z napadowym częstoskurczem nadkomorowym wynosi 67%.

Skuteczność propafenonu w dawce 900 mg/d:
- w utrzymywaniu rytmu zatokowego u chorych z napadowym częstoskurczem nadkomorowym wynosi 74%.

U chorych przewlekle leczonych propafenonem:
- częstość poważnych objawów ubocznych propafenonu wynosi 41,7%,
- częstość objawów ubocznych propafenonu spoza układu krążenia wynosi 15-30%.

W zależności od pochodzenia, objawy uboczne propafenonu dzieli się na:
- objawy uboczne propafenonu ze strony układu krążenia,
- inne objawy uboczne propafenonu.

Objawami ubocznym propafenonu ze strony układu krążenia są:
- proarytmia,
- nasilenie niewydolności serca,
- hipotonia,
- hipotonia ortostatyczna.

U chorych leczonych propafenonem:
- częstość wielokształtnego częstoskurczu komorowego jest znikoma,
- częstość bloków przedsionkowo-komorowych jest znikoma.

Czynnikami ryzyka proarytmii u chorych leczonych propafenonem są:
- hipokaliemia,
- wysoka dawka dobowa propafenonu.

Z innych objawów ubocznych propafenonu należy wymienić:
- gorzki smak w ustach,
- nudności,
- zaparcie,
- zmęczenie,
- bóle głowy,
- zawroty głowy,
- zaburzenia widzenia,
- zmiany skórne.

U chorych przyjmujących propafenon:
- częstość gorzkich smaków w ustach wynosi 8,8%,
- częstość nudności wynosi 10,7%,
- częstość zaparć wynosi 7,2%,
- częstość zmęczeń wynosi 6,0%,
- częstość bólów głowy wynosi 4,5%,
- częstość zawrotów głowy wynosi 12%,
- częstość zaburzeń widzenia wynosi 3,8%.

Równoczesne podawanie propafenonu:
- z chinidyną zwiększa stężenie propafenonu w surowicy krwi,
- z beta-blokerami zwiększa stężenie beta-blokerów w surowicy krwi,
- z digoksyną zwiększa stężenie digoksyny w surowicy krwi,
- z teofiliną zwiększa stężenie teofiliny w surowicy krwi,
- z cymetydyną zwiększa stężenie cymetydyny w surowicy krwi,
- z warfaryną zwiększa stężenie warfaryny w surowicy krwi,
- z cyklosporyną zwiększa stężenie cyklosporyny w surowicy krwi,
- z fenobarbitalem zmniejsza stężenie propafenonu w surowicy krwi,
- z rifampicyną zmniejsza stężenie propafenonu w surowicy krwi.

Propafenon:
- może podwyższyć próg skutecznej elektrostymulacji serca.

W przerywaniu napadów migotania przedsionków serca:
- propafenon podaje się w 5-10 minutowym dożylnym wstrzyknięciu w dawce 1,5-2,0 mg/kg m.c.
albo w 1-3 godzinnym dożylnym wlewie z szybkością 0,5-1,0 mg/min.

W zapobieganiu napadom tachyarytmii:
- propafenon podaje się per os,
- początkowa doustna dawka propafenonu wynosi 150 mg 3 razy/dz,
- doustną dawkę propafenon zwiększa się o 150 mg co 3 dni aż do osiągnięcia pożądanego efektu albo wystąpienia objawów ubocznych albo osiągnięcia dawki maksymalnej,
- maksymalna doustna dawka dobowa propafenonu wynosi 900 mg.

Monitorowanie leczenia propafenonem obejmuje:
- badanie kliniczne,
- ekg spoczynkowe,
- monitorowanie holterowskie,
- badanie stężenia propafenonu w surowicy krwi.

Propafenon:
- może wydłużyć odstęp PQ,
- może wydłużyć czas trwania zespołu QRS,
- zazwyczaj nie zmienia czasu trwania odstępu QT.

U chorych leczonych propafenonem:
- stężenie propafenonu w surowicy krwi powinno wynosić 0,06-1,0 ug/ml.

Wskazaniami do przerwania leczenia propafenonem są:
- wydłużenie odstępu PQ o więcej niż 20% wywołane przez propafenon,
- wydłużenie czasu trwania zespołu QRS o więcej niż 20-25% wywołane przez propafenon,
- wydłużenie skorygowanego odstępu QT o więcej niż 20% wywołane przez propafenon,
- wydłużenie skorygowanego odstępu QT do wartości powyżej górnej granicy normy wywołane przez propafenon.